Je hoort dat iemand een baby is verloren. Misschien net voor de geboorte. Misschien erna. Je wilt iets zeggen. Iets schrijven. Maar elke zin klinkt ineens leeg of verkeerd.
Wat als ik het erger maak?
Wat als ik de verkeerde woorden kies?
Wat als ik helemaal niets zeg — is dat beter?
Nee. Niets zeggen is het enige dat écht pijn doet. Want wie rouwt om een kind dat nauwelijks heeft geleefd, voelt zich vaak ongezien. Onuitgesproken verlies is het eenzaamst.
Daarom is deze blog voor jou. Voor iedereen die wil meeleven, maar het spannend vindt om het op te schrijven.
Wat je wél kunt schrijven
Hieronder vind je zinnen die ouders vaak als troostend hebben ervaren. Geen clichés. Geen oplossingen. Maar woorden die ruimte maken voor verdriet én liefde.
"Er zijn geen woorden. Maar ik wil dat je weet dat ik aan jullie denk."
"Ik zeg zijn naam hardop. Omdat hij er was. Omdat hij ertoe doet."
"Zoveel liefde, zo weinig tijd. Ik zie jullie verdriet."
"Wat had ik hem graag leren kennen.
"Je bent mama. En dat blijf je. Altijd."
"Ik wens je zachtheid. In de dagen die komen. In je hart."
"Je hoeft niets te zeggen. Maar als je wilt praten, ik ben er."
Tip:
- gebruik de naam van de baby als die bekend is.
- je hoeft het niet mooier te maken. Gewoon zeggen: "Ik weet niet wat ik moet zeggen," is eerlijk en genoeg.
Wat je beter kunt vermijden
Zinnen die misschien goed bedoeld zijn, maar pijn doen:
“Gelukkig ben je nog jong.”
“Het was vast niet gezond.”
“Alles gebeurt met een reden.”
“Je hebt al een gezond kind.” “Tijd heelt alle wonden.”
Deze zinnen maken het verlies kleiner. Of ze draaien het verdriet weg, alsof het niet mag bestaan.
Een voorbeeldkaart:
Lieve [naam],
Ik weet niet wat ik moet zeggen.
Alleen dit: ik ben zó verdrietig voor jullie.
Wat een groot gemis, wat een stille leegte.
Ik denk aan jullie.
En aan jullie kindje.
Veel liefs,
[jouw naam]
En daarna?
Stuur niet alleen iets in de eerste week. Denk ook aan:
- Een appje op de uitgerekende datum
- Een kaartje op de geboortedag of sterfda
- Een bericht op Moederdag of rond de feestdagen
Het zijn die stille dagen waarop ouders zich het meest vergeten voelen.
Vraag later nog eens naar het kindje. Noem zijn of haar naam. Vraag hoe het nu is. Je doet niemand pijn, je herinnert hen eraan dat het leven er was.
Tot slot
Je hoeft geen dichter te zijn. Je hoeft het niet goed te doen. Alleen aanwezig zijn is al veel. Zeg iets kleins. Schrijf iets echts. Het maakt verschil.